Η Λεύκη είναι μία διαταραχή του χρώματος του δέρματος που οφείλεται σε καταστροφή των μελανοκυττάρων (κύτταρα που παράγουν την μελανίνη). Αποτέλεσμα αυτού του γεγονότος, είναι η εμφάνιση λευκών κηλίδων, σε διάφορα σημεία του σώματος.
Η Λεύκη δεν κάνει διακρίσεις. Εμφανίζεται περίπου σε ίδια συχνότητα, σε ανθρώπους όλων των χρωμάτων του δέρματος και των φυλών. Το 50% αυτών, εμφανίζουν την ασθένεια πριν τα 20 τους χρόνια.
Η εξέλιξη της είναι απρόβλεπτη. Ορισμένες κηλίδες σταθεροποιούνται, ενώ άλλες εξαφανίζονται. Ακριβής τρόπος πρόβλεψης για την εξέλιξη της λεύκης δεν υπάρχει.
Κηλίδες σε μία ή σε λίγες περιοχές
Κηλίδες μόνον σε ένα ημιμόριο του σώματος
Η πιο κοινή μορφή, με συμμετρικές κηλίδες και στα 2 ημιμόρια του σώματος
Η αιτία της Λεύκης είναι άγνωστη. Έχουν διατυπωθεί διάφορες θεωρίες, ενώ υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ότι οι ασθενείς με λεύκη κληρονομούν 3 γονίδια, τα οποία τους κάνουν ευαίσθητους στον αποχρωματισμό του δέρματος. Η πλέον διαδεδομένη θεωρία για την αιτία της λεύκης, είναι αυτή, η οποία διατυπώνει την άποψη ότι η Λεύκη είναι αυτοάνοση νόσος, δηλαδή ο ίδιος ο οργανισμός θεωρεί τα μελανοκύτταρα του ξένα, στρέφεται κατά αυτών και τα καταστρέφει μέσω κυτοκινών. Έτσι η λεύκη παρουσιάζεται σε μεγαλύτερη συχνότητα σε άτομα με άλλα αυτοάνοσα νοσήματα, όπως γυροειδή αλωπεκία, κάποιες θυρεοειδοπάθειες, και άλλα, χωρίς να είναι γνωστός ο λόγος αυτής της συνύπαρξης. Άλλη θεωρία, διατυπώνει την άποψη ότι τα μελανοκύτταρα, αυτοκαταστρέφονται.
• Η Λεύκη δεν είναι μεταδοτική και δεν απειλεί τη ζωή του πάσχοντος.
• Οι ασθενείς με Λεύκη πρέπει να προστατεύουν το Δέρμα τους από τον ήλιο, καθώς ένα πιθανό έγκαυμα μπορεί να επιδεινώσει την κατάσταση.
• Συνίσταται η χρήση αντηλιακών με υψηλό δείκτη προστασίας και οι βλάβες μπορούν να καλυφθούν με ειδικές χρωστικές.
• Πρέπει να αποφεύγεται το solarium και οι αντίστοιχοι ηλιακοί λαμπτήρες.
• Η Λεύκη δεν είναι επώδυνη και δεν έχει σημαντικές συνέπειες για την υγεία, ωστόσο, μπορεί να έχει συναισθηματικές και ψυχολογικές συνέπειες.
• Οι ασθενείς με Λεύκη δεν πρέπει να κάνουν τατουάζ, διότι αργότερα μπορεί να εμφανίσουν Λεύκη στο συγκεκριμένο σημείο.
Οι θεραπευτικές προσεγγίσεις είναι συνήθως μακροχρόνιες και η επιλογή του είδους της θεραπείας, εξαρτάται από τον αριθμό των βλαβών, το μέγεθος τους και την εντόπιση τους. Οι θεραπείες μπορεί να είναι τοπικές, συστηματικές αλλά και σε κάποιες περιπτώσεις, χειρουργικές.