Ανάλογα με τον τρόπο που εμφανίζονται, χαρακτηρίζονται ως διάχυτες, γραμμοειδείς (απλές), αραχνοειδείς (ή αστεροειδείς ή δενδροειδείς), στικτές και βλατιδώδεις ευρυαγγείες. Οι ευρυαγγείες είναι ουσιαστικά παθολογικές φλέβες, οι βαλβίδες των οποίων έχουν υποστεί βλάβη. Η διάτασή τους προκαλείται επειδή το αίμα ρέει σε κατεύθυνση αντίθετη από τη φυσιολογική και με μεγαλύτερο όγκο. Εμφανίζονται συχνότερα στο γυναικείο φύλο.
Η εμφάνιση των ευρυαγγειών οφείλεται σε πολλούς παράγοντες.
Στα κάτω άκρα, οι ευρυαγγείες μπορεί να είναι αποτέλεσμα φλεβικής ανεπάρκειας (κιρσοί, φλεβίτιδα) και υπάρχουν περιπτώσεις που συνδυάζονται με την παρουσία κιρσών.
Άλλοι παράγοντες για την εμφάνισή τους μπορεί να είναι η γενετική προδιάθεση, η συστηματική χρήση κορτικοστεροειδών, οι ορμονικές αλλαγές που παρατηρούνται κατά τη διάρκεια της εφηβείας, της εγκυμοσύνης, της εμμηνόπαυσης ή της λήψης οιστρογονοθεραπείας, ή ακόμα και κάποιο μηχανικό τραύμα. Επιβαρυντικό ρόλο παίζει η παρατεταμένη ορθοστασία ή καθιστική στάση, τα περιττά κιλά, η έλλειψη σωματικής άσκησης, καθώς και ορισμένες ασκήσεις γυμναστικής ή τεχνικές μασάζ.
• Η χρήση αντιηλιακού είναι απαραίτητη για την προστασία του δέρματος από τις βλαβερές επιπτώσεις του ήλιο.
• Η συστηματική άσκηση επιβάλλεται για την ενδυνάμωση των ποδιών και την τόνωση της κυκλοφορίας του αίματος, ενώ πρέπει να αποφεύγεται η πολύωρη ορθοστασία και η καθιστική στάση.
• Για την αποφυγή μεγαλύτερης πίεσης στα πόδια, πρέπει να δίνεται προσοχή στο βάρος και να μην προτιμώνται πολύ στενά ρούχα και ψηλά τακούνια.
• Οι κρέμες για μασάζ που προκαλούν υπεραιμία και η αποτρίχωσή με κερί συστήνεται να αποφεύγονται καθώς εντείνουν το πρόβλημα.
Για τη θεραπεία των ευρυαγγειών ακολουθούνται τρία είδη μεθόδων:
• Πληθώρα εξελιγμένων Laser που λειτουργούν βάσει της επιλεκτικής φωτοθερμόλυσης και εξασφαλίζουν την αποτελεσματική αντιμετώπισή τους. Πρόκειται για πηγές φωτός που εξουδετερώνουν τόσο τις λεπτές, αραχνοειδείς ευρυαγγείες, όσο και τις ανθεκτικότερες ευρυαγγείες, που είναι βαθύτερες, πλατύτερες και με παχύτερα τοιχώματα. (Δεν ενδείκνυνται για το καλοκαίρι)
• Η σκληροθεραπεία είναι η παλαιότερη μέθοδος και η πιο αποτελεσματική για μεγαλύτερες ευρυαγγείες και δικτυωτές φλέβες. Με την βοήθεια πολύ λεπτής σύριγγας εγχύεται ειδικό φάρμακο (το σκληρυντικό) που προκαλεί ίνωση στην φλέβα και με αυτό τον τρόπο εξαφανίζεται. (Δεν ενδείκνυται για το καλοκαίρι)
• Στη θερμοπηξία χρησιμοποιείται υψίσυχνο ρεύμα για να προκαλέσει ίνωση στις φλέβες (αποτελεσματική κυρίως στις μικρές ευρυαγγείες). Η συγκεκριμένη μέθοδος μπορεί να χρησιμοποιηθεί και το καλοκαίρι.